نوروز یادآور تکثرهای فرهنگی و قومی است که روزگاری نه‌چندان دور در این حوزه تمدنی زیسته و آیین‌های مشترک میان‌فرهنگی بین همه آن کثرت‌ها، نوعی وحدت برقرار می‌کرد. در دورانی که صدها سال با دنیای جهانی شده امروز توسط فناوری اطلاعاتی و ارتباطی فاصله داشتیم، چه چیزی جز آن مشترکات تمدنی می‌توانست در حکم رسانه ارتباطی بین قومیت‌ها و ملیت‌های متکثر عمل کند؟

رمز ماندگاری نوروز را باید در ارتباط متقابل این میراث باستانی با تحولات زمانه دید. سنت خود را تا آستانه زمانه ما بالا می‌کشد و سنت نوروزی این حوزه وسیع تمدنی نیز با هر نسلی معاصر می‌شود. این خصلت نوشونده و تحول پذیر نوروز است که آن را ماندگار می‌کند. اینکه نوروز توانسته با وجود تفاوت نظام‌ها و دیدگاه‌های متفاوت تاریخی و سیاسی، خود را حفظ و به آستانه دنیای مدرن بکشاند، تاحدودی نیز به جنبه زیبایی‌شناختی آن برمی‌گردد. غنای نوروز از لحاظ زیبایی شناختی را باید با توجه به ایجاد مناسبات نوین میان انسان و طبیعت دید. در نوروز آنچه طبیعی و بیرونی است، درونی و انسانی می‌شود.

از سوی دیگر مردم این حوزه تمدنی از ماوراءالنهر تا سرزمین‌های بالکان و ساحل رود دانوب در طول قرون متمادی موفق شده‌اند نوعی خویشاوندی بین نوروز و اسلام ایجاد کنند، البته خود اسلام نیز آنچنان که در منشور فرهنگی سرزمین ما بازتابیده، نوروز را نه تنها تأیید، بلکه آن را حفظ و غنی‌تر ساخته و از دستبرد تحجرهای دینی و قومی مصون کرده است. نوروز بدون میانجیگر

ی اسلام و اسلامی‌سازی این میراث تمدنی توسط ایرانیان، نمی‌توانست چنین بالنده و شکوفا شود و برای قرن‌ها قلمرو امپراتوری‌های بزرگ زمانه را به تسخیر خود درآورد. نوروز در هر عصری مطابق با نیاز‌ها و طبق معیار‌های زیبایی شناختی آن عصر نو می‌شود و از دل این فرآیند تکاملی، نوروزی دیگر ‌زاده می‌شود. اگر پدران و مادران ما با غنی‌سازی نوروز به کمک تعالیم عرفانی و اسلامی، میراث معنوی ارزشمندی را برای ما ودیعه نهادند، اکنون نوبت ماست که گامی فراتر نهیم و اتصال تازه‌ای میان نوروز و ارزش‌های جهانشمول بشری نظیر صلح و آشتی میان ملت‌ها برقرار کنیم.

امروز باید نوروز سازگار با گفتمان‌های روز را گامی جلوتر برد و بین این میراث مشترک تمدنی با صلح و آشتی منطقه‌ای پیوندی تازه برقرارکرد. به بیان دیگر نوروز را باید به نحوی تکامل یافته ساخت که عامل تقویت مشترکات منطقه‌ای و زمینه‌ساز اتحاد‌های فراملی در سطح همسایگان شود. برقراری خویشاوندی گفتمانی میان نوروز و صلح می‌تواند یکی از همین مراحل تکاملی باشد و مفهوم آشنای نوروز را در معرض غنی‌سازی معنوی تازه‌ای قرار دهد. نخبگان و فرهیختگان فکری و فرهنگی منطقه می‌توانند به کمک یکدیگر نوروز را به عید صلح و همگرایی تمدنی تبدیل کنند.

نوروز در جایگاه جهانی و سازمان مللی نوین خود فرصتی است برای بسط مقوله صلح منطقه‌ای وتوسعه مناسبات همسایگی. نوروز یک دژ و یک حصار بسته به روی ملل همسایه نیست، بلکه جنبه ارتباطی و مشارکت‌پذیری آن به گونه‌ای است که متنوع‌ترین هویت‌ها واقوام و زبان‌ها و تکثر‌های فرهنگی را می‌تواند بر سفره معنوی خود همنشین کند.

 البته به عنوان یک پژوهشگر که در حوزه فرهنگ و دیپلماسی فرهنگی کار کرده، می‌دانم که نفس همجواری موزاییک‌های نوروزی کشورها نمی‌تواند سهم چندان مؤثری در شکل دادن به معجزه صلح و ثبات و همگرایی منطقه‌ای و پشت سر گذاشتن اشکال افراط گری ایفا کند، بلکه باید در عین استقلال، در یکدیگر متداخل شوند تا نوروز را به ملاقات گاه تمدن‌های مجاور هندی و ایرانی و بین‌النهرینی وآناتولیایی و عثمانی و عرب بدل کنند.

نوروز امسال در کشور عزیزمان در امتداد یک رخداد بزرگ سیاسی فرا می‌رسد. رفتار انتخاباتی مردم کشورمان در هفتم اسفند پیام پایان زمستان داشت. هفتم اسفند، صبح فروردین شد. اعتدالگرایی سیاسی ملت ما در آستانه نوروز، سوار بر امواج اعتدال بهاری طبیعت شد تا نمونه‌ای سرمشق پذیر فراروی خاورمیانه ملتهب به نمایش گذارد. صلح و آشتی پیامی است که ملت ما همواره از دل میراث معنوی نوروزی استخراج کرده و بدین سان یک ملت آشتی یافته با خویش و با تکثرهای فرهنگی وگوناگونی مؤلفه‌های ترکیبی هویت ملی، به سهولت می‌تواند مردم منطقه و همه ساکنین حوزه تمدن اسلامی را به آغازی نو فرا بخواند: بیاییم بر فراز منطقه‌ای که عنوان نامأنوس «خاورمیانه» بر آن حمل شده، جهانی دیگر، جهانی عاری از خشونت و همه اشکال افراطی‌گری قومی، مذهبی و ملی برپا کنیم.

ایران و ایرانی در درازای تاریخ همواره در پی صلح و آرامش و همزیستی مسالمت‌آمیز بوده است. پیام انقلاب اسلامی ما، انقلاب گل در برابر گلوله بود. امروز هم در رویکرد دولت تدبیر و امید و شعار آقای دکتر روحانی مبنی بر جهان عاری از خشونت، می‌توان بر فراز ویرانه‌های به جا مانده از جنگ در منطقه پرآشوب، گل‌های رنگارنگ صلح و دوستی نشاند.

آقای روحانی در سازمان ملل بر مبنای مشروعیتی دموکراتیک که اعتدال گزینی ملت ما در پای صندوق‌های رأی به او اعطا کرده بود، پرچم گزاره «صلح در دسترس است» را مقابل گزینه‌های شوم جنگ طلبانه برافراشت و امروز رأی مردم کشورمان در هفتم اسفند، فرصت تازه ای برای ظرفیت‌سازی نوین و صلح محور در میراث‌های مشترک منطقه‌ای فراهم کرده است. «ظرفیت‌های منطقه‌ای و جهانی نوروز» می‌تواند حلقه مفقوده طرح خشونت پرهیزی باشد. اکنون می‌توان از تریبون نوروزی همه ملل همسایه را مخاطب قرار داد وگفت که خاورمیانه‌ای متفاوت، خاورمیانه‌ای عاری از خشونت و افراطی گری در دسترس است، به شرط آنکه همچون بهار، «اعتدالی» بیندیشیم.

روزنامه ایران-27 اسفند 1394

دکتر سیدرضا صالحی امیری روز چهارشنبه در مجمع عمومی سالیانه انجمن علمی مدیریت و برنامه ریزی فرهنگی ایران، اعضای این انجمن را خانواده بزرگ مدیریت فرهنگی معرفی کرد که برای دل تکانی در آستانه نوروز گردهم آمده‌اند.

وی  با بیان اینکه همه چیز جز دانش و آگاهی فانی است، غرور و نخوت را نشانه بی سوادی افراد دانست و گفت: انسان‌های بزرگ همواره پربار و متواضع هستند.

وی ضمن قدردانی از اعضای این انجمن که طی دو سال و نیم گذشته برای تعالی آن تلاش کرده‌اند افزود: هدف اصلی از آغاز به کار این انجمن، ایجاد فضای همدلی، همگرایی و هم اندیشی بود.

مشاور رییس جمهوری اظهار داشت: آموزش پایان کار انسان‌های فرهیخته نیست بلکه باید آغازی برای فعالیت‌های فرهنگی باشد و مجموعه این فعالیت‌ها می‌تواند در قالب پژوهش، همایش و کارگاه‌های آموزشی تعریف شود.

صالحی امیری، با تاکید بر بازیابی هویت انجمن یاد شده در سال 95 اضافه کرد: اندیشگاه فرهنگی کتابخانه ملی طی سال به طور رایگان میزبان نویسندگان، شعرا و فرهیختگان است و تاکنون 351 برنامه از ابتدای سال 94 برگزار کرده از این رو می‌توان از ظرفیت این مکان برای فعالیت‌های پژوهشی و فرهنگی بهره برد.

وی اظهار امیدواری کرد: انجمن علمی مدیریت و برنامه ریزی فرهنگی ایران تبدیل به نماد و یک نمونه مدنی علمی اثربخش در سطح ملی شود.

به گفته صالحی امیری، در این انجمن سلسله مراتب وجود ندارد، بلکه ملاک اخلاق انسانی است و همه اعضا با یکدیگر برابرند، زیرا تک تک آنها صاحب فرهنگ و اندیشه هستند.

 انجمنی با 780 عضو

عضو هیات مدیره انجمن علمی مدیریت و برنامه ریزی فرهنگی ایران نیز با ارائه گزارشی از فعالیت‌های این انجمن گفت: انجمن با هدف گسترش پیشبرد و ارتقای علمی برنامه‌های فرهنگی و توسعه کیفی نیروهای متخصص و بهبود بخشیدن به امور آموزشی و پژوهشی در زمینه‌های مدیریت و برنامه ریزی فرهنگی تشکیل شد.

عباسعلی قیومی افزود: این انجمن در نهم آبان سال 92 با هدف انتشار کتب و نشریات علمی، ترغیب و تشویق پژوهشگران و تجلیل از محققان و استادان ممتاز کار خود را آغاز کرد.

وی تعداد اعضای پیوسته انجمن را 454 و سایر اعضا را 326 نفر عنوان کرد.

به گفته قیومی، برگزاری اولین انجمن عمومی انجمن، برگزاری کارگاه‌های تخصصی روش شناسی در پژوهش‌های فرهنگیِ و راه اندازی چهار هزار جلد کتاب تخصصی فرهنگی در کتابخانه انجمن از فعالیت‌های انجام شده آن است.